Handel in Can Tho

In Can Tho staat ons hotel bijna aan de waterkant. De plek waar alles gebeurt, vooral handel in vis, fruit en groenten. Aan- en afvoer en het verhandelen vindt vooral plaats over het water. En precies voor ons hotel is een markthal. De hele straat is vergeven van de stalletjes met vooral verse ( nog levende) vis, schelpdieren, kikkers, fruit en groente. Het ziet er niet altijd heel diervriendelijk uit. De vissen springen af en toe uit de bakken, en in dit geval staat er door de regen waarschijnlijk ook meer water op straat dan in de bak. Gelukkig voor de kinderen is er even verderop ook een overdekt marktje met kleding en souvenirs. Tijd om een mooie traditionele hoed uit te zoeken. Met 30.000 VND is het hier niet duur ( nog geen 1,50 voor een hoed). Eline koopt een t-shirt en Myrthe een waaier en een armbandje. We lopen een eind verder waar een soort boulevard is. Daar vertrekken ook de boten naar de drijvende markt van Cai Rang. Naast de officiële aanplakbiljetten worden we ook aangeklampt door vrouwtjes die de kleine bootjes aan de man brengen. Weten we vast waar we morgenochtend moeten zijn. De volgende ochtend gaan we op pad naar de markt. Als we instappen in een bootje begint het aardig te hozen. De zijkanten van het bootje hebben een soort"gordijntjes" die je dicht kunt schuiven, waardoor we redelijk droog zitten. De motor stampt met veel lawaai, een goed gesprek is onderweg niet echt mogelijk. Dan komen we bij de drijvende markt aan. Het is vooral tussenhandel waarbij grotere schepen een partij lossen op een kleinere boot. Door een stok met een stuk groente of fruit er aan in de lucht te steken, geven de boten aan wat er verhandeld wordt. Wij varen er wat tussendoor. Heel veel waren zijn afgedekt voor de regen. En we zijn ook niet erg vroeg gegaan. Dus niet het meest spectaculaire moment. Het is wel leuk om te zien hoe het leven zich daar afspeelt. Op het achterdek zit vaak de vrouw iets schoon te maken of te bereiden. Ook als we terug gaan regent het nog. We hebben in de stad een taartjeswinkel gezien, dus daar willen de kinderen wel heen. Compleet met Donuts en muffins. De middag gaan Werner en ik naar het museum. De kinderen lopen zelf terug naar het hotel. Het museum gaat vooral over alle oorlogen. Daar kun je hier makkelijk een museum mee vullen.... De volgende dag moeten we vroeg op om naar onze laatste bestemming, Phu Quoc, te gaan. Deze keer heeft het hotel voor ons geregeld dat we met een shuttlebusje worden opgepikt. Werner is al om half 6 opgestaan om de markthal te bekijken. Daar is het dan echt op zijn top. Om 8.00 uur vertrekt onze bus naar Rach Gia, de havenplaats waar de boot vertrekt. Daar nemen we om 13.00 uur de Superdong. Een snelle boot. We komen daar mooi op tijd aan, maar toch gaat het nog bijna mis als blijkt dat je alleen contant kunt betalen en er geen pin is. Werner racet het stadje in en neemt snel een taxi naar een pinautomaat. Gelukkig komt het goed, helemaal als blijkt dat onze boot pas om 13.30 vertrekt. De reis over zee ( de golf van Thailand) is best spectaculair met deze snelheid. Het water spat om je oren als je even buiten durft te staan en je moet je echt vasthouden. (Een video volgt nog als het weer lukt om de GOPRO in te lezen op de iPad)En dan zijn we eindelijk op ons tropisch eiland....