Gecko's en Gibbons

We gaan een reisbus uitproberen richting nationaal park Cat Tien. Hoe laat we precies ergens vertrekken is wat onduidelijk, we moeten er een half uur van tevoren zijn maar de bus vertrekt een kwartier later dan op ons ticket. Op het aangegeven adres blijkt een armetierig wachtlokaaltje te zijn van Futabus. Na bijna een uur wachten komt de bus dus, en dat ziet er prima uit. De buschauffeur gebaart boos naar mijn voeten als ik de bus in wil lopen. Het duurt even voor ik begrijp dat ik mijn slippers uit moet doen en in een zakje moet stoppen. De indeling van de bus is bijzonder, 2 lagen ligstoelen boven elkaar. Verder een prima reis, met airco, WiFi en harde Vietnamese muziek. Het lijkt een heel gebruikelijke manier van reizen voor de Vietnamezen voor de grotere afstanden. Na ongeveer 2 uur wordt een korte stop gemaakt. Snel naar de (matige) wc's en eventueel wat te eten kopen. Wij moeten er na ongeveer 3,5 uur uit, de bus rijdt door naar Dalat. Het is een hele kunst om duidelijk te maken waar we willen uitstappen. De bijrijder lijkt het wel te begrijpen, Maar we worden net iets te vroeg gedropt, bij het benzinestation in plaats van bij het postkantoor. Gelijk staan er drie mannen met scooters klaar die onze rugzakken aanpakken. Maar dat is niet onze bedoeling. We worden opgehaald door iemand van de lodge. De mannen zijn wat opdringerig, proberen op mijn telefoon mee te kijken wat ik doe. Ik probeer nl de chauffeur die ons ophaalt te bellen. Dat kost wat moeite, omdat het nogal lawaaierig is. Uiteindelijk rijdt er een kleine taxi voor. Maar dat is vast niet onze chauffeur. Ik vraag zijn naam en die klopt niet met wat ik heb doorgekregen. Blijkbaar hebben de mannen van de scooters een taxi gebeld. Na nog wat bellen is de chauffeur er. We rijden naar het park tot bij de rivier. Daar gaan we in een wankel bootje door de sterke stroming. En dan zijn we echt in de jungle! Met een soort golfkarretje worden we naar de lodge gebracht. Een prachtige plek aan de rivier! We worden gastvrij ontvangen met een glas limoensap. We besluiten we eerst te lunchen en dan onze wandeling te doen. Bij het hoofdkwartier worden we opgewacht door de Vietnamese gids. We duiken de jungle in waar we eerst vooral veel lianen, rotan en hele grote bomen zien. Opeens blijft de gids stil staan en gebaart ons om dat ook te doen. Hij heeft een aap gespot. De bomen bewegen inderdaad op en neer, het is wel lastig om de aap goed te zien. Als we nog uitleggen waar hij zit, springt hij naar een andere boom. Dat is wel duidelijk te zien. Maar daarna verstopt hij zich. We lopen verder. Helaas geen apen meer. Wel komen we bij de een riviertje. De gids lijkt wat verrast over de hoogte van het water. We maken een ommetje over stenen en van een stuk hout een bruggetje. De gids maakt ineens een slaande beweging, als hij het hout oppakt. Hij zegt gestoken te zijn door een mier, maar als we later verder lopen zegt hij dat het een schorpioen was. We zijn nu snel weer bij de lodge. Daar is de Indiër die vertelt over zijn passie voor tijgers en slangen. Hij houdt ook 2 slangen in een pot. Na een paar weken laat hij die weer vrij.Jorn durft er eerst niet naar toe. Gelukkig gaat het later beter. We hebben heel weinig tijd, want we gaan op eeen avondsafari. Met de jeep rondcrossen met dezelfde gids als vanmiddag. Het beste zien we de kleine Indische civetkat. Die steekt voor ons het pad over. Verder zien we verschillende soorten "deer" o.a de kleine " mouse deer" . Na de safari gaan we lekker eten in de lodge. mai is erg gastvrij en we eten prima! Als we gaan slapen schrikt Eline enorm, er zit een Gecko in het gordijn! Maar na enige geruststellende woorden van de Indiër gaan de kinderen toch slapen. De nacht is pikdonker na 22.00 uur, dan gaat de stroom uit. In de ochtend gaan we nogmaals met de gids op stap, nu naar het krokodillenmeer. Eerst 10 km met de jeep en dan 5 km lopen. Een mooie tocht met o.a. Een nog grotere versie van de boom vangisteren. Bij het meer is een mooi uitkijkpost, waar je via een soort houten brug komt. helaas hebben we met de krokodillen geen geluk, de wind staat verkeerd. Toch spot de gids er één, die Werner ook ziet. Op de terugweg ziet Myrthe ineens iets, het lijkt eerst op een worm maar het is een slang! Een zogenaamde Mocksnake. Een nog jonge, maar wel giftige slang. De terugweg komen we de luidruchtige groep Vietnamezen weer tegen. Die rennen als een gek door het bos en zien helemaal niets. We mogen met hen mee in de truck terug. Ze vinden het blijkbaar erg leuk, want we worden uitgebreid uitgezwaaid als we bij de lodge uitstappen. De middag eindelijk rustig tijd om bij de lodge rond te hangen. De laatste ochtend gaan we met de Indiër naar het opvangcentrum voor beren en Gibbons. En onderweg, ja hoor, daar zijn ze weer De familie Kandelaar! 3 x is scheepsrecht en de Indiër zet ons samen op de foto. In het opvangpark vertelt de Indiër over het doel ervan.Als het kan worden E teruggezet in de natuur na een tijd, maar vaak zijn de dieren ook teveel beschadigd of aan mensen gewend. De Gibbons maken een geluid als van een brandalarm! ( zie de video). Grappig is dat we daardoor een paar wilde gibbons zien, die vanuit de jungle antwoord geven op de roep! Terug bij de lodge hebben we nog lekker de tijd om even rond te hangen, een spelletje te doen en als lunch een barbecue te eten. En dan weer terug naar Saigon. De kinderen zijn wel blij want die kunnen geen Gecko's meer zien...