Oorlogsverhalen

Ho Chi Minhstad staat enigzins in het teken van de Vietnamoorlog. Werner bezoekt donderdags het Oorlogsmuseum. Daar komen al de nodige gruwelijke verhalen naar voren, onder andere over het gebruik van de middelen als Napalm. Op verschillende plekken in het land is oorlogstuig van de Amerikanen te bewonderen, ze hebben bij hun haastige aftocht nogal wat laten rondslingeren. In de middag bezoeken we het centrum van de stad. Er zijn duidelijk meer luxe en westerse winkels dan in andere steden zoals Hanoi. Op Heineken zijn ze dol hier.... We zien het beroemde HIM Lam plein waaraan de hotels staan die bekend zijn uit de Vietnamoorlog. Het Caravelle bijvoorbeeld, van  waaruit de internationale pers o.a de Vietnamoorlog versloeg. We komen langs een heel hoog gebouw, het blijkt dat je omhoog kan naar het skydeck, dus zoeven we naar de 49e verdieping om over de stad uit te kijken! We bezoeken verder de overdekte markt van HO Chi Minhstad. Er staat nogal veel politie voor de ingang, valt ons op. En als we beter kijken zien we lege vitrines in een stalletje. Waarschijnlijk een stalletje met horloges en sieraden. En als we verder doorlopen zien we dat alle vitrines van de diverse stalletjes leeg zijn. Een grote roof dus. We lopen terug naar het hotel, waarbij we het herenigingspaleis passeren. Wel een bezoek waard, maar dat vraagt meer tijd.  De volgende dag gaan we onder begeleiding van een gids naar de tunnels van cu chi. In de oorlog werd een heel uitgebreid stelsel aangelegd. De ingangen waren goed verborgen en voor de Amerikanen verdwenen de Vietnamezen soms in het niets. De Vietnamezen maakten van bomscherven allerlei wapens, vooral booby traps op en in de tunnels. We mogen zelf de ingang van een tunnel in. Die ingang is al wel in beide richtingen 5 cm vergroot, anders past een gemiddelde toerist er niet in. De Vietnamezen maakten ook handig gebruik van het feit dat de Amerikaanse soldaten groter waren. Zo bouwden ze b.v ergens een vernauwing in de tunnel, waar de Amerikanen in bleven steken. En een soort "watersloten" niet alleen om de Amerikanen te stoppen maar ook tegen giftige stoffen. Uiteindelijk bestond het tunnelcomplex uit drie lagen, compleet met keukens, vergaderruimtes etc. Tijdens het bezoek hoor je steeds op de achtergrond mitrailleurvuur. Het lijkt daardoor net alsof je echt in een oorlog bent beland. Het geluid komt van een plek waar je als toerist zelf met scherp mag schieten. Werner vindt dat natuurlijk wel wat, wij gaan toch iets verder weg staan tegen de enorme herrie. Uiteindelijk mogen we zelf een stukje door de tunnels kruipen. Het is een warme en bedompte toestand, je kunt je er iets bij voorstellen hoe het moet zijn geweest met nog kleinere tunnels destijds... Onderweg terug stoppen we nog even bij een rubberplantage. Onze gids Lee vertelt onderweg over het leven in Vietnam. De tegenstelling tussen Noord- en Zuid-Vietnam is volgens hem verdwenen. Maar of dat door iedereen zo wordt ervaren weten we natuurlijk niet... In de avond koken we weer zelf, nu we een eigen appartement hebben. De kinderen testen de voorzieningen, zoals het biljart en het zwembad. Voor het eerst in de vakantie komen ze snel terug, omdat het water te koud is! 

.