Zon, zee en strand

Nu we voor het eerst strand en doorzichtige zee in de buurt hebben, moeten we daar natuurlijk naar toe. We kunnen fietsen lenen en we begeven ons vol goede moed in het drukke verkeer. Gelukkig kennen we de Vietnamese "verkeersregels" inmiddels. Denk aan : De kleuren van een stoplicht zijn een advies. Wie het eerst komt die het eerst maalt. Wie niet toetert, bestaat niet. We hebben ook gezien dat het meestal beter gaat dan je denkt. Als je gaat, beweegt het overige verkeer zich zigzaggend om je heen. Na een fietstochtje van een een half uurtje in de hitte, zijn we wel toe aan de zee. Het strand ziet er echt uit zoals je een tropisch strand verwacht. Parasols van bananenbladeren, mooie strandtenten van bamboe en ligstoelen. Een kleine tegenvaller zijn de kwallen. Maar in het begin van de middag zijn die goed zichtbaar in het heldere water. Later is het lastiger, de zee wordt dan iets wilder en het zicht minder. Myrthe gaat daardoor op een kwal staan, gelukkig één die niet steekt. Maar ze schrikt wel enorm. Jorn vermaakt zich met zand en een paar voetballende stoere kerels. Dit is vakantie! Op de terugweg vindt Werner eindelijk zijnlanggezochte kapper. Dus vanaf nu weer fris op de foto!

De volgende dag gaan we een duik en snorkeltrip maken. Door de storm hebben we het snorkelen in Halong bay gemist, maar dat komt nu helemaal goed. Met een traditionele boot varen we een uurtje richting een paar eilanden. In een baaitje gaan we voor anker. Werner gaat duiken en wij gaan snorkelen. Dat valt nog niet mee, jorn na poging één direct een zwemvest aangetrokken. Eerst beter leren zwemmen met flippers! Er is wat koraal te zien en verschillende vissen. Mooie zwart-wit gestreepte en blauwe. Ook blauwe zeesterren. Snorkelend allemaal ook prima te zien! Ook hier zitten kwallen en dat is te voelen ook! Sommigen steken heel gemeen. Myrthe dus ook maar weer in lichte paniek het wat uit. Als snorkelaars hebben we het zwaar zonder pak. Er zitten ook nog andere beestjes die niet te zien zijn, maar eigenlijk constant prikken. Maar we houden vol! Opeens krijgt de bemanning haast en ik hoor iets dat ze een groep duikers moeten oppikken. Er wordt snel een Vietnamees in het water gedropt met een reddingsboei terwijl het schip weg vaart. Ik ben de enige snorkelaars die nog in het water ligt, naast een groepje duikers dat net boven is gekomen. Na een tijdje komt het schip terug en blijkt de groep van Werner te zijn afgedreven in de stroming. Om de punt van de baai heen moesten ze hangend aan rotsen/ koraal wachten op het schip. Dat ging gelukkig goed. Na een tweede duikplek varen we naar Cham island. Daar staat een heerlijk lunch klaar. Daarna een tijdje chillen onder de palmbomen in hangmatten en een beetje zwemmen. Na een uurtje varen zijn we weer aan vaste wal. 

' s Avonds gaan we nog naar de oude binnenstad en de nachtmarkt. Bij ons hotel staat bij vertrek een soort altaartje opgesteld met wierook. We vragen wat dat betekent, maar dat is niet helemaal duidelijk. Later zoeken we op dat dit waarschijnlijk de dag van de dolende zielen is. Het is in ieder geval een bijzondere avond  voor de Vietnamezen. Dat blijkt ook in de binnenstad. Er worden brandende kaarsen op de rivier gezet en er is veel muziek. De binnenstad is heel sfeervol met veel lampionnen en verlichting. Het is erg druk op straat. Eline ziet lekkere gebakjeswinkels, dus dat moet uitgeprobeerd worden! De oude binnenstad is Unesco werelderfgoed. Dit vanwege het handelsverleden wat nog te zien is in de goed bewaarde koopmanshuizen. Voor het eerst ook straten waar geen verkeer rijdt, een verademing!