Mekong

We verblijven - ter overbrugging- een nachtje in Saigon in een ander hotel dan eerst. Nu in het backpackerskwartier. Leuke sfeer met smalle straatjes en veel restautrantjes. De volgende ochtend vertrekken we naar de Mekongdelta, in de buurt van Tra Vinh. Het opstappen op de Futabus verloopt weer anders, nu wel met een shuttle naar het grote busstation Mien Tay. Daarna ruim 3,5 uur rijden. We steken enorme rivieren over, de delta doet zijn naam eer aan. Voor mijn gevoel rijden we de homestay wat voorbij, maar de eigenaar zei dat we vanuit Tra Vinh een taxi moesten nemen. Dat blijkt nog 20 km terug te zijn. We rijden over de kleinste weggetjes steeds meer het platteland op. De taxi-chauffeur moet ook zoeken en belt nog eens. Dan komt er een scooterrijder die ons de plek wijst. We zien een heel rommelig erf langs de weg. Is dit het? Een beetje mopperig lopen we naar achteren, daar zal dan wel een hutje zijn. Daar ligt inderdaad wel een rivier, maar wordt er een bootje gepakt. Blijkbaar moeten we aan de overkant zijn. Vooral de kinderen zijn opgelucht dat dit het niet is. Een beetje wiebelig stappen we in het bootje. Achterin de motor en voorin een vrouw die met een peddel ons zo nu en dan lostrekt en stuurt. Aan de overkant varen we ineens een kleinere rivierarm in. Een prachtige tocht volgt, tussen de hele grote palmen ( zie ook een video ). We varen onder een bruggetje door, heel simpel gemaakt van een paar bamboestokken. Na ongeveer 20 minuten leggen we aan. Als we uitstappen staan we ineens op een terras dat aan de andere kant uitkijkt over het water. En daar zien we drie mooie hutten op palen boven het water. De hutten hebben een klein verandaatje aan de waterkant. We versoberen de vrucht die klaarligt ( een soort appel of peer) en een kop koffie. Vervolgens besluiten we een stukje te gaan fietsen. De dochter des huizes zegt dat ze geen plattegrondje heeft, en tekent een route voor ons uit. We komen over smalle betonpaden en onverharde paden. Overal staan lossen woninkjes , het lijken allemaal kleine boertjes te zijn. We hebben geen overzicht want alles is dicht begroeid, vooral met veel kokospalm en bananen. Na een tijdje loopt het pad dood op een bruggetje. Blijkbaar is dit niet de goede route, maar het is wel leuk om even overheen te lopen. Een simpele constructie van bamboe. Onderweg zien we geregeld mannen in het water rondscharrelen. Het lijken een soort visvijvers te zijn. We proberen via een andere route naar de markt te fietsen, maar ook dat lukt niet. Dan maar dezelfde weg teug. Bij aankomst bij onze homestay staat er ineens een cameraploeg. De dame vraagt of we mee willen werken aan een interview voor de Vietnamese nationale televisie ( VTV). Dat willen we natuurlijk wel! Eerst vraagt ze aan Werner en mij hoe we het hier vinden. We geven onze eigen camera snel aan Eline die het tafereeltje vastlegt. Vervolgens moeten we even komen aanfietsen met zijn allen. Dat was het dan. We krijgen niet duidelijk voor wat voor programma het is. De filmploeg ( 3 personen) gaat nog even aan de kokosnoot voor ze per scooter worden weggebracht. Wij chillen nog even wat op het terras. Om 7 uur krijgen we een heel lekker diner voorgeschoteld. Met enorme rivierkreeften. Blijkbaar is deze vijver een kwekerij voor vis en kreeft. Af en toe wordt er met een soort schoepen zuurstof door het water gelaten. we horen weer de bekende roep van de Gecko ( de "pratende" Gecko) dus de kinderen balen alweer een beetje. Weer dieren in de hut vannacht.... Gelukkig ziet Eline pas de volgende ochtend een groene slang naast het pad...