Minderheden

In het museum van Son La overkwam het ons voor het eerst. Een Vietnamees kwam ineens naast Myrthe staan en maakt een foto. Myrthe was opgevallen dat ze al steeds naar ons keken. De dagen daarna gebeurt het vaker. Mensen die hun kind naast ons zetten voor een foto. Mensen die quasi onschuldig staan te fotograferen in onze richting, terwijl er achter ons alleen een lelijk hek is....  Wij zijn in Dien Bien phu onder andere vanwege de vele verschillende minderheden die er zijn, maar in de ogen van die minderheden zijn wij de minderheid..... We gaan op weg voor een lange reis naar Ta Van, vlak bij SaPa. Een hele mooie bergrit, wel erg lang. Een aaneenschakeling van hele kleine bergdorpen met hooguit wat fruitstalletjes langs de weg. De enige grotere plaats onderweg lijkt Lai Chau te zijn. Die hebben we dan ook uitgezocht voor een stop met koffie en een hopelijk redelijke WC. Dat hebben we Mister Dat gemeld. We snappen de aanduiding op de, sowieso al schaarse, borden helemaal niet. Er staat alleen maar een andere plaats op. We denken dat we al bij Lai Chau moeten zijn. Er is wel een stadje maar dat blijkt ook aan de andere kant van de heel brede rivier te liggen. We rijden door en na een tijdje krijgen we ineens aanduidingen dat het nog 60 km is naar Lai Chau. We snappen er niets van. We tuffen maar door. Na een tijdje beginnen we te vermoeden dat we toch al veel verder zijn. We krijgen wel dringend behoefte aan een stop, als we uiteindelijk een brede allée oprijden. Dit blijkt Lai chau te zijn, op de plek waar op onze kaart een heel andere naam staat. Ik herinner me ineens dat ergens beschreven stond dat ze soms plaatsen ineens van naam veranderen. Lai Chau is ook de naam van de provincie, dus blijkbaar moest de provinciehoofdstad deze naam krijgen ten koste van een kleiner dorp. Gelukkig tergen we aan de alléén een hotel met een café aan. De koffie is veel te sterk, niet te drinken, maar de wc's zijn uitstekend!

Na nog een langer bergrit komen we in Sapa aan. Het komt erg toeristisch over en overal wordt gebouwd. We hebben geen spijt van onze keuze om door te rijden naar het kleine dorp TaVan. Onderweg een groep poedelende Waterbuffels. Het dal is prachtig, je ziet heel mooi de randen van de terrassen van de rijstvelden. Als we bij onze homestay aankomen zijn we helemaal verrast. Een prachtige hut op de heuvel, aan de rand van een rijstveld. Geweldig uitzicht over het dal. We besluiten om morgen gewoon lekker hier in de omgeving te blijven.